تاثیر برنامه بازتوانی قلبی بر کیفیت زندگی بیماران تحت جراحی پیوند کنارگذر عروق کرونر

اهداف: هدف از انجام عمل جراحی پیوند عروق کرونر، بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونری است. بسیاری از مطالعات انجام شده اجرای یک برنامه بازتوانی قلبی پس از عمل جراحی را لازمه رسیدن به این هدف بیان نموده اند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر بازتوانی قلبی بر کیفیت زندگی بیماران پس از عمل جراحی پیوند عروق کرونر انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی در سال 1391، 70 بیمار (35 بیمار در گروه آزمون و 35 بیمار در گروه کنترل) تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر در مرکز قلب شهیدرجایی تهران به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. برنامه بازتوانی قلبی به مدت 12 جلسه برای گروه آزمون انجام شد و گروه کنترل فقط مراقبت های معمول را دریافت نمودند. کیفیت زندگی بیماران دو گروه، قبل و بعد از برنامه بازتوانی قلبی با استفاده از پرسش نامه کیفیت زندگی بیماران قلبی فرانس و پاورس اندازه گیری شد. داده ها در قالب نرم افزار spss 16 و با استفاده از آزمون های t زوجی، t مستقل و رگرسیون خطی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بیماران دو گروه کنترل و آزمون از نظر سن و جنسیت همگون بودند. پیش از مداخله بین دو گروه از نظر نمره کیفیت زندگی اختلاف معنی دار آماری وجود نداشت. پس از انجام بازتوانی قلبی برای گروه آزمون، نمره کیفیت زندگی در هر دو گروه افزایش یافت، ولی اختلاف بین گروه کنترل (48/1±49/18) و گروه آزمون (11/1±99/19) معنی دار بود (001/0p<). نتیجه گیری: برنامه بازتوانی قلبی بر بهبود کیفیت زندگی بیماران متعاقب عمل جراحی پیوند عروق کرونر موثر است.